FORMATO Que nos din os fósiles?

Os fósiles. Son restos orgánicos de animais e plantas que se atopan nos estratos das rocas sedimentarias, e serven para datar as idades dos mesmos. Isto realízase a través dos chamados fósiles índice, chamados así porque só existiron nunha determinada Era ou Período xeolóxico.

                                  Principais tipos de fósiles

Fósiles corporais:

Engloba aos fósiles derivados do corpo do organismo produtor ou dalgunha dos seus partes.

wikipedia

Fósiles químicos:

Son certas substancias químicas que serven para demostrar a presenza de organismos do pasado onde a fosilización non foi posible. Por exemplo o carbón mineral, o petróleo e o gas natural.

                                                    wikipedi

Moldes e pegadas:

É unha impresión que queda dun organismo nunha roca. Os restos doorganismo descompóñense completamente. As rocas que enchen o molde aseméllanse aos restos orixinais

Os fósiles e as medidas do tempo xeolóxico.

Ola! Comparto unha actividade relacionada cos fósiles e as medidas do tempo xeolóxico.

A actividade consiste en rellenar os ocos coas palabras correspondentes. 

Que nos din os fósiles?

Un fósil é calquera resto dun organismo vivo, ou da súa actividade, que chegou ata nós conservado nas rochas. 

* Principais tipos de fósiles

Fósiles corporais: 

1) Partes duras do organismo, parcial ou totalmente mineralizados (cuncha, ósos, dentes, etc). 

2) Partes brandas, como, por exemplo, os mamuts de Siberia.

*Fósiles químicos:

Son substancias químicas de orixe orgánica que quedaron preservadas nos sedimentos.

*Modelos e pegadas: 

1) As partes brandas poden deixar moldes petrificados antes de desaparecer. 

2) As pegadas, icnitas, deixadas por un ser vivo ou pola súa actividade tamén poden fosilizar.

*Outros fósiles: 

Tamén fosilizan os ovos, incluso niños completos, e refugallos, como os coprólitos (feces).

 

link

link

link

link

Guerra aberta polo fósil mas antigo do mundo!

O FÓSIL MÁIS ANTIGUO  DO MUNDO!

En 2016 anunciouse que o desxeo en Groenlandia  había destapado restos do ser vivo mais antigo coñecido. Non era un ameazador virus, nin un perigoso alienixena , senon unha colección de montecitos cónicos de area que habían quedado fosilizados na formación Isua cunha antiguedade de 3700 millóns de anos. Os seus descubridores cren  que eran estromatolitos formados por microbios , que se alimentaban de sedimento no fondo dun océano poco profundo . Hoxe, o sorpredente achado combaléase, pero non sen enprentamento . Un segundo equipo de EE UU e Dinamarca ha viaxado a Groenlandia para realizar un estudo independente das rocas de Isua ,  ao noroeste  da illa, e chega a unha conclusion moi diferente .

Fuente de información

Os supostos estromatolitos , duns poucos centímetros de alto, formáronse en realidade por fenómenos xeolóxicos non relacionados con seres vivos. Así as cousas , os restos de seres vivos mais antigos do mundo segurán sendo os estromatolitos do cratón de Pilbara de ( Astralia) , cunha antiguedade de 3450 millóns de anos. O novo estudo achega de que os supostos estromatolitos groenlandeses non teñen capas internas características desta formación. Os autores do estudo orixinal non aceptas as conclusions dos seus rivais . Allen Nutman ,da Universidade de Wollongong (Australia), dice que as suas mostras si que teñen estructura interna .No centro da polemica está a dificultade de encontrar probas concluyentes de vida en rocas sobre as que han pasado mileniosbasándose solamente na sua forma.

Achada misteriosa criatura que convivía cos dinosaurios

Fai máis de 200 millóns de anos un mamífero que pesaba máis cunha ambulancia e medía uns 4,5 metros de longo e 2,6 de alto, conviviu cos dinosauros. Falamos de Lisowicia  bojani, unha xigantesca criatura máis grande ca un elefante que camiñou como os  hipopótamos ou rinocerontes e, a pesar do seu incrible tamaño, sobreviviu grazas ás plantas durante o Período  Triásico.

Lisowicia bojani, ancestro mas antiguo de los dinosaurios

Críase que estes animais desprazábanse polo chan en lugares como África, Asia e America do Norte e do Sur. Con todo, un novo descubrimento do especime fosilizado máis completo descuberto en Europa anula este "cadro establecido" na vida naqueles momentos da historia.

Os investigadores cren que Lisowicia bojani converteuse nun hervivoro especializado que se adaptou ás necesidades do seu entorno. Para empezar, varias características nas súas extremidades, suxiren que eran animais posturales, que se movían en posición vertical sobre catro patas para alcanzar os alimentos.

Case do tamaño dun elefante e cun peso estimado de 9.000 quilogramos, os expertos afirman que este aumento no tamaño corporal tamén podería ser impulsado pola necesidade de protexerse contra grandes depredadores ou como unha forma de maximizar a retención de alimentos e a ganancia de enerxía.

Pero esta evolución non sucedeu da noite para a mañá. O equipo cre que Lisowicia tardou ao redor de 20 millóns de anos en chegar a súa pantaguelica figura, cun aumento gradual do tamaño similar ao dos dinosauros e logo ás liñaxes dos mamíferos.

Como sinalan os autores, a investigación suxire que a historia destes animais xigantescos está probablemente "mal documentada" respecto ao que se cría anteriormente e que a escavación en Europa pon en cuestión certas crenzas sobre o animal e o seu rango xeográfico, o que abre o potencial para novas investigacións e unha maior comprensión destes xigantescos animais e o mundo no que viviron.

Referencia: T. Sulej el al., "An elephant-sized Late Triassic synapsid with erect limbs," Science(2018)  science.sciencemag.org/lookup/ … 1126/science.aal4853

Crédito imaxes: Tomasz Sulej and Grzegorz Niedzwiedzki / Karolina Suchan-Okulska